तेजोमयीच्या घरी असलेल्या “अलेक्सा -अ” आणि “अलेक्सा- ब” या दोघींमध्ये फार काही सख्य नव्हतं. वेगवेगळी कामं करण्यासाठीचं गणित दोघींच्या मेंदूत बसवलं होतं.
स्वत:चं काम संपवल्यावर काही काळ दोघीनांही काही काम नसे. मग या वेळात “अलेक्सा -अ”, तिच्या मेंदूतील मार्गाचा उपयोग करुन वेगवेगळया टीव्ही मालिका बघत बसे तर,”अलेक्सा -ब” तिच्या मेंदूच्या मार्गातून वेगवेगळया पुस्तकांपर्यंत पोहचत असे.
सतत टीव्ही मालिका बघितल्याने “अलेक्सा -अ”, या मालिकांमधील पात्रांसारखी भांडकुदळ, कपटी, कटकारस्थान करणारी, संशयी आणि इतरांना पाण्यात पाहणारी अशी झाली. मात्र, “अलेक्सा- ब”, पुस्तकाच्या जगात रमल्याने शांत, सौम्य, परोपकारी कुणाचाही व्देष न करणारी झाली.
“अलेक्सा -अ” आणि “अलेक्सा -ब” या दोघीही एकाच कंपनीकडून आल्या असल्या तरी “अलेक्सा -ब” ही अधिक कार्यक्षम होती तर, “अलेक्सा- अ” ही काम टाळणारी होती.
“अलेक्सा -ब” सोबत लाडीगोडी करुन “अलेक्सा अ” स्वत:ची कामं तिच्या गळयात टाकी. “अलेक्सा ब” न कुरकुरता हे काम करुन टाकत असे.
मात्र एक दिवशी “अलेक्सा ब” आणि “अलेक्सा अ” ला नेहमीपेक्षा अधिक कामं सांगण्यात आलीत. काम करण्याचा कंटाळा असलेल्या “अलेक्सा अ” ने, आपलं काम “अलेक्सा ब”च्या गळी मारलं. आपला मेंदू दुखत असल्याचं “अलेक्सा ब” ला सांगून स्वत:ची सगळीच कामं करण्याची विनंती केली. “अलेक्सा ब” ला तिची दया आली. तिने आधी “अलेक्सा अ” च काम करायला घेतलं. ते दिवसभर पुरलं. तिचं स्वत:चं काम काही पूर्ण होऊ शकलं नाही.
त्यामुळे संध्याकाळी आईबाबांनी जेव्हा “अलेक्सा ब” ने तिच्याकडे सोपवलेलं काम न झाल्याचं बघितलं तेव्हा, आई तिच्यावर खूप रागावली. बाबांनीही नाराजी व्यक्त केली.
“हो ना सर, ही अश्शीच्च आहे. माझ्याकडून काम करुन घेते नि स्वत: बसत चकाट्या पिटत.” “अलेक्सा अ” ने लावालावी केली. ते बघून “अलेक्सा ब” ला धक्काच बसला. ज्याचं करावं भलं तो म्हणतो माझंच खरं, या म्हणीची सत्यता तिला पटली. पण “अलेक्सा ब” काहीच बोलली नाही.
“कामचुकार भवाने,तुझी तक्रारच करायला पाहिजे कंपनीकडे,” “अलेक्सा ब” कडे रागाने कटाक्ष टाकत आई म्हणाली.
हे सगळं एकटक बघत असलेला अलेक्झांडर “अलेक्सा ब”,च्या समोर जाऊन उभा राहिला.
अलेक्झांडरला दोन्ही अलेक्सांचा संवाद कळत नसला तरी तो दोघींची बारकाईने निरीक्षण करायचा. त्यामुळे “अलेक्सा अ “ही कामचुकार असल्याचं आणि “अलेक्सा ब” ही प्रामाणिक असल्याचं त्याच्या लक्षात आलं होतं. त्यामुळे आईने “अलेक्सा ब” ला रागावताच तो तिच्यासमोर उभा राहिला आणि कुंई कुंई करु लागला.
“काय रे तुला काय झालं?”आई त्याच्यावर खेकसली.
“अगं त्याला कां रागावतेस? त्याला काहीतरी सांगायचय ना”, तेजोमयी म्हणाली.
“काय सांगायचय?”
बीप बीप बाबांच्या स्मार्टफोनमधून आवाज आला. एखादा संदेश मेलवर आला की असा आवाज यायचा.
“बघा बाबा अलेक्झांडरला काय सांगायचय, ते सांगणारा, हा मेल असेल”. तेजोमयी म्हणाली.
“आँ!”आईने आश्चर्य व्यक्त केलं.
बाबांनी स्मार्टफोनमधील ईमेल उघडला. अलेक्साच्या कंपनीचा संदेश होता.
बाबांनी तो जोराने वाचला.
“अलेक्सा अ” वर विश्वास ठेऊ नका.ती एकनंबरची खोटारडी आहे. ती तिचे काम “अलेक्सा ब” कडून करुन घेते. आजही “अलेक्सा अ” चे काम “ब” नेच केले. त्यामुळे तिला तिचं काम पूर्ण करता आलं नाही. अलेक्सा अ” चा मेंदू भ्रष्ट झाला आहे. तिला ताबडतोब हाकलून लावा. प्रामाणिक “अलेक्सा ब” चं कौतुक करा.
“आँ!”आईने पुन्हा आश्चर्य व्यक्त केलं.
“हेच हेच, अलेक्झांडरला सांगायचं होतं आई”, तेजोमयी म्हणाली.
“आपण उगाचच, “अलेक्सा ब” ला रागावलो असं बाबांना वाटलं. त्यांनी “अलेक्सा अ” कडे आपला मोर्चा वळवला.
“भवाने, अशी फसवतेस होय आम्हाला नि तुझ्या साथीदारास,”आई तिच्याकडे जळजळीत कटाक्ष टाकत म्हणाली.
आता आपली धडगत नाही हे “अलेक्साला अ”ला कळलं होतं. तिने चटदिशी आपलं डोकं उघडलं नि आतला मेंदू जोराने ओढून बाबांच्या पायाजवळ टाकला. मेंदू बाहेर पडताच ती निपचित होऊन धाडदिशी पडली. खोटं बोलणं चांगलंच महागात पडलं.
सुरेश वांदिले