दैवी देणगी
ही घटना आहे साधारणत: एक दशकापूर्वीची. एका गायिकेनं गायलेलं गणेश पंचरत्रम, हे यूट्यूबवर आलं. ते ऐकताना प्रारंभी रसिकांना वाटलं की, ही कुणितरी अनुभवी, सुरतालावर हुकूमत असणारी ज्येष्ठ गायिकाच जणू. पण त्यांचा भ्रमनिरास झाला, ही अनुभवी आणि सुरतालावर हुकूमत गाजवणारी गायिका होती, अवघ्या ९ वर्षाची. या चिमुरडीच्या जबरदस्त गायनाने लाखो रसिकांना मंत्रमुग्ध केले.
ही मुलगी उत्तर केरळमधील. सर्वसाधारण घरातीलच. पण गायनात रस असल्याने आणि त्यासाठी वाटे्टल तितकं परिश्रम करण्याची तयारी असल्याने तिने लहान वयातच सुरतालावर हुकूमत मिळवली.
ती तीन वर्षाची असताना, एक बडबडगीत गातांना तिच्या आईने ऐकलं, तेव्हाच त्यांच्या लक्षात आलं की, आपल्या चिमुरडीच्या गळ्यातून दैवी स्वर निघताहेत. असचं काहीसं, ती बालवाडित असताना, एकदा गुणगुणत होती. ते स्वर शिक्षकांच्या कानावर पडले. ‘वर्गात हे काय चाललय,’ ‘मार देईन’, ‘अभ्यासात लक्ष दे,’ असं त्या शिक्षिकाबाईंनी तिला रागावलं नाही. उलट तिचं खूप कौतुक करुन, अशीच गात राहा, यासाठी प्रोत्साहन दिलं. त्यामुळे तिच्या आईबाबांनी शास्त्रीय संगीत शिकवणाऱ्या गुरुंच्या वर्गात तिचं नाव नोंदवलं. तेव्हा तिचं वय होतं, अवघं चार वर्षाचं. शिक्षकाकडून प्रोत्साहन, आईबाबांचा पाठिंबा, आणखी काय हवं, आपल्या अंगची कला खणखणित करण्यासाठी? तिचंही तसं झालं. तिने आपलं सगळं लक्ष, सगळी उर्जा, सगळा उत्साह संगीत शिकण्यासाठीच राखून ठेवला. लहान वयातच तिची संग‍ीतावरची पकड, भल्याभल्या ज्येष्ठ गायकांपेक्षा अधिक श्रेष्ठ दर्जाची ठरु लागली. हळूहळू तिची ख्याती, ती राहत असलेल्या आसमंतात पसरली. त्यातूनच चेन्नईत राहणारे ख्यातनाम संगीतकार, कुलदीप एम पै तिच्याकडे आकर्षित झाले. त्यांना त्यावेळी, एका बालकलावंताकडून, एका मोबाइल कंपनीच्या कॉलर ट्यूनच्या जाहिरातीसाठी, हनुमान चालीसा गावून घ्यायची होती. तिचा आवाज, त्यासाठी सर्वाधिक योग्य असल्याची, त्यांची खात्री पटली. त्यांनी तिला यासाठी करारबध्द केलं. १०७ वेळा तिने याचा सराव केला. १०८ व्यावेळी हनुमान चालीसा ध्वनीमुद्रित केली गेली. हे गायन अप्रतिम झालं. पै यांना वाटलं की, ही हनुमान चालीसा, केवळ जाहिरातीपुरतं मर्यादित ठेवणं योग्य नाही. मग त्यांनी, हे ध्वनीमुद्रण, तिचे काही छायाचित्र आणि हनुमानाच्या छायाचित्रांसह, त्यांच्या यू ट्यूब चॅनेलवर टाकले. त्याला प्रचंड प्रतिसाद मिळाला. जवळपास १४० दशलक्ष रसिकांनी ही हनुमान चालीसा ऐकली. त्यानंतर तिने गायलेल्या, विष्णू सहस्त्रनाम, अन्नामाचार्य कीर्तन, वैष्णव जन यांचे ध्वनीमुद्रण यूट्युबवर अपलोड केले गेले. काही दिवसताच ती लाखो रसिकांच्या गळ्यातील ताईत झाली. विशेषत: तिच्या भक्ती गायनाने, रसिकांना वेडच लावले.
तिला रिॲलिटी किंवा इतर स्पर्धात्मक कार्यक्रमात जराही रस नाही. तिला प्रेक्षकांसमोर गायन करायलाच खूप आवडतं. त्यामुळे ती असेच कार्यक्रम सर्वत्र करते. तिचे कार्यक्रम जगभरात होतात. आतापावेतो इंग्लंड, अमेरिका, ऑस्ट्रेलिया सिंगापूर, कतार, युनायटेड अरब एमिरेट्स, दक्षिण ऑफ्रिका या देशांमध्ये १०० हून अधिक कार्यक्रम झाले आहेत. त्यात एकट्या अमेरिकेतील २९ कार्यक्रमांचा समावेश आहे. त्याला मिळणाऱ्या प्रेक्षकांच्या प्रतिसादाने ती भारावून जाते आणि तिला आणखी चांगलं गायनाची उर्जा मिळते. या सगळ्या प्रवासात तिचे बाबा पी.व्ही.अनिलकुमार आणि आई पी. के.दिव्या यांचा खंबिर पाठिंबा मिळतोय. तिचे बाबा हे मृदंगम वाजवणारे कलावंत तर आई कवियत्री आहे.
आपण इतके मोठे कलांवत आहोत, जगभर आपली लोकप्रियता आहे, याचा तिला जराही बडेजाव नाही. अशा या मुलीमध्ये अनेकांना, कर्नाटकी शैलीतील देशातील सर्वश्रेष्ठ शास्त्रीय गायिका, भारतरत्न एम.एस सुब्बालक्ष्मीचे प्रतिरुप दिसायला लागलेय. अनेकजन तिचा उल्लेख आतपासूनच ज्युनियर एस.एम.सुब्बालक्ष्मी असं करतात. याची अजिबातच खबरबात, तिच्या शेजाऱ्यापाजऱ्यांना किंवा गावालाच नाही, इतका तिचा साधेपणा.
अशी ही साधी, निगर्वी, भक्तीपर गायनाने ख्यातमान झालेली, “ती” म्हणजेच कर्नाटकी शास्त्रीय शैलीतील गायिका सूर्यगायित्री. वय वर्षे १९. हल्ली मुक्काम केरळातील पुरामेरी गाव.
सुरेश वांदिले