स्पेस टुरिस्ट (भाग दोन)

स्पेस टुरिस्ट (भाग दोन)

पूर्वसूत्र-समीरसारख्या अत्यंत हुषार मुलाने स्पेस टूर गाईड होण्याचं स्वप्न बघावं,हे त्याच्या वर्गशिक्षकांसाठी धक्कादायक होतं.असलं काही तरी विचित्र त्याच्या डोक्यात आल्याचं,हे सांगण्यासाठी ते समीरच्या घरी पोहचले.समीरच्या आईबाबांना जेव्हा समीरचं स्पेस टुरिस्ट गाईड होण्याचं स्वप्नं कळलं,तेव्हा दोघांनांही धक्का बसला..पुढे…

०००

    मी याचसाठी तुम्हा दोघांना सांगायला आलो होतो की तुम्ही जरा सावध व्हा. समीरच्या मनात हे जे स्पेस टूर गाईड व्हायचंय भूत शिरलय ना ते वेळीच बाहेर काढा.. सर म्हणाले

    अहो सर, तुम्ही काहीबाही सांगू नका ना. माझं स्वप्न असलेली अशी भ्रंमती आज कदाचित अशक्यप्राय वाटत असेलही पण भविष्यात ते शक्य होऊ शकतं ना. समीर हिम्मत करुन म्हणाला.

    आताच काय पुढेही ते अशक्यप्रायच ठरणार. सध्या अवकाशात जाऊ शकतात ते फक्त अंतराळवीर आणि अंतराळ संशोधात रस असणारे वैज्ञानिक.  हे जाणं–येणं कमालीचं महागडं सुध्दा आहे. सर,उनाराजीच्या सुरात म्हणाले. समीरचं उत्तर त्यांना आवडलं नव्हतं.

    पण सर, परवाच मी एका ठिकाणी वाचलय की आता काही दूरदृष्टीच्या उद्योजकांना यात मोठी व्यावसायिक संधी दिसू लागलीय. पृथ्वीच्या कक्षेच्या बाहेर पडून अशी भ्रमंती  पुढील काही वर्षात प्रत्यक्षात साध्य होऊ शकते.

    यात कोणती आलीय व्यावसायिक संधी आणि काय रे, तुला कधी पासून व्यवसाय ,दूरदृष्टी वगैरे कळू लागलयं, बाबांनी त्याला विचारलं…

    अहो बाबा, मला कां कळू नये, शिवाजी महाराजांना 13 व्या वर्षी जर राज्य स्थापनेचा विचार समजत होता तर मी सुध्दा आता 13च वर्षाचा आहे ना. तर मला कां नाही कळू शकणार व्यवसाय म्हणजे काय नि व्यवहार म्हणजे काय?

अरे, शिवाजी महाराज, शिवाजी महाराज होते त्यांची बरोबरी तू कशी काय करतोस.. सरांनी विचारलं.

      बरोबर आहे सर, तुमचं म्हणणं, पण ते तेराव्या वर्षी शिवाजी महाराज नव्हते. ते फक्त शिवबा होते. तसाच मी समीर किंवा समीरबा. शिवबांनी राज्यस्थापनेचं अशक्यप्राय स्वप्न पाहिलं. मी स्पेस टूर गाईड होण्याचं स्वप्न बघतोय , इतकाच फरक..

      अरे बाळा, स्वप्न बघायला आमचं काही म्हणणं नाही. पण तू चंद्रावर जाण्यासाठी अंतराळवीर होण्याचं स्वप्न बघ ना. टूर गाईड होण्याचं स्वप्न म्हणजे मला तर भिकेचे डोहाळेच वाटतात.  आई काळजीच्या स्वरात म्हणाली.

      आई, असं कसं म्हणतेस तू. अगं, अंतराळवीर होणं कठीणचं असतं. पण ते आता काही फार अशक्यप्राय राहिलेलं नाही. जगात शेकड्यानं अंतराळवीर आहेत. पण स्पेस किंवा मून टूर गाईड कुणीही नाही. मला ते व्हायचय. यात कसलं आलय भिकेचं डोहाळं. अगं आई तू , सुध्दा जरा शांतपणे विचार कर की पुढच्या काळात ही भ्रमंती म्हण किंवा पर्यटन म्हण चंद्रापर्यंत जाऊ शकते. चंद्र हा केवळ धुळीने माखलेला प्रदेश नाही. तिथे मोठ्या पर्वतरांगा नि खोल दऱ्या आहेत. प्रत्येकाची वेगळी वैशिष्ट्ये आहेत.

      अरे, तू पाठ केल्यासारखं कां आम्हास सांगतोयस. तुझं पाठांतर चांगलं असल्याचं सगळ्यांच ठाऊक आहे. पोपटपंची म्हणजे हुषारी नव्हे ..बाबा असं काहीसं बोलून गेलं

      अहो बाबा, ही पोपटपंची नाही. मी खरच चंद्राचा अभ्यास करतोय. इंटरनेटवर खूप माहिती मिळतेय. मी त्यावर माझं प्रेझेंटेशनही तयार केलय. दाखवू का तुम्हास..

      दाखव बघू. काय दिवे लावलेस ते आम्हास, बघू दे. लॅपटॉपचा असाही दुरुपयोग करशील हे आम्हास ठाऊक असतं तर तुला तो हाताळायला दिलाच नसता..बाबा नाराजीच्या सुरात म्हणाले.

      ही नाराजी समीरच्या लक्षात आली. पण बाबांनी प्रेझेंटेशन बघण्याची तयारी दाखल्यानं त्याला जरासं हायसेही वाटले. त्याने त्याच्या अभ्यासिकेतून लॅपटॉप आणला. तो टीव्हीला जोडला. टीव्हीच्या मोठ्या पडद्यावर तो एक एक स्लाईड दाखवू लागला.

      हे बघा बाबा, एका स्लाईडकडे त्या तिघांचे लक्ष वेधत समीर सांगू लागला..

      ही आहे, मॉन्टेस अपेनिअस पर्वत रांग. या ठिकाणी अपोलो 15 यान उतरलं होतं. या दुसऱ्या स्लाइडमध्ये मॉन्टेस ज्युरा– सी ऑफ शॉवर्स आणि बे ऑफ रेनबोच्या अवतीभवती असणारे भविष्यातील पिकनिक स्पॉट. तिसऱ्या स्लाईड मध्ये दिसतय ते ॲरिस्टारकस – चंद्रावरील सर्वाधिक चमचते क्रॅटर.