गॉसिपिंग – एक पॉझिटिव्ह थिंकिंग (ब बे बे बो बो)
हे बघा,हे बघा,हे बघा,बायको सकाळच्या पेपरकडे बोट दाखवत जोरात ओरडली.
आम्ही दचकलो.कारण पेपरला सकाळी सकाळी हात लावण्याचं पवित्र कर्म सौ.च्या हातून कधीघडल्याचं आम्हास तरी स्मरत नव्हतं.सकाळी फक्त केरसुनिशीच मैत्री करायची असते अशी शिकवण तिलातिच्या आईने किंवा माविशीने दिली असावी.असेच वर्तन आमच्या सौंचे आतापर्यंत तरी आहे. त्यामुळेआजची घटना अवचित अशी असली तरी अविस्मरणीय होती. या विचारांचा गुंता माझ्या मनात,सौ.जेव्हाकेस विंचारते तेव्हा कंगव्यात जसा केसांचा गुंता झालेला असतो तसा झाला होता. तरीसुध्दा आमच्यासौ.च्या पेपरस्पर्शाने कां दचकलो,याचं मला राहून राहून आश्चर्य वाटू लागलं.
कारण पेपरमध्ये दचकण्यासारख्या (महागाई,भ्रष्टाचार,प्रदुषण,डेंग्यू,रुपयाचं अवमूल्यम वगैरे) आणि त्यावाचून वाचून गचकवण्याची क्षमता असणाऱ्या बातम्या येत असल्या तरी, पेपर वाचण्याची दुर्बध्दी जेव्हापासूनआम्हास सुचली, त्या क्षणापासून अद्यापपावेतो आम्ही कधीही दचकलो नाही.कारण,माझ्या मनाला त्यातकाय मोठसं,हे तर चालयचच,तसं झालं नाही तर जगच बदं पडायचं असं वाटत आलय.निरानिराळ्याव्यक्तिंचे निरनिराळे उद्योग (श्रीयुत दाऊद करतात तेही उद्योग, श्रीयुत अंबाणी करतात तेही उद्योग, आमचाबालपणीचा मित्रवर्य धोंडू पण सध्या शिक्षणसम्राट झालेले धोंडोपंतजी जे करतात तेही उद्योग..)धंदे बंदपडून हाहाकार माजला असता.फोर्बस मासिकाला दरवर्षी सर्वात श्रीमंत उद्योगपतींची यादी प्रसिध्द करण्याचाउद्योग करता आला नसता.श्रीयुत अंबाणींचे टॉप टेन रिचेस्ट पर्सन म्हणून होणारे गौरव सोहळे थांबलेअसते.आमच्या हाती सत्ता असती तर श्रीयुत दाऊद,यूंव आमच्या हाती असता अशा गर्जनांचा जन्म गर्भातचखुंटला असता.धोंडोपंतांचे शिक्षण साम्राज्य, चक्रवर्ती झाले नसते आणि त्यांना धोंडो केशव कर्व्यानंतरआपणच एकमेव शिक्षण महर्षी आणि पहिले शिक्षण सम्राट असं स्वप्न पडलं नसतं. याचा अर्थ हे झालंनसतं आणि तेही झालं नसतं. वसुंधरा जागच्या जागीच थांबली असती .नाही का? आम्हीच स्वत:ला प्रश्नकेला.
असे प्रश्न आम्ही अधून मधून उपस्थित करतो असतो.त्यामुळे मेंदुची बॅटरी चार्ज्ड राहते.पडलेले प्रश्नतसेच राहू न देता, त्यांची उत्तरंही आम्ही शोधतो.उत्तरांचा शोध घेतच राहिला पाहिले ,असं माकोडे गुरुजीसातव्या वर्गात नेहमी आम्हास सांगत.उत्तराचा शोध घेतला की बोध होतो आणि बोध झाला की सारं काहीसुबोध होतं.असं आम्हास त्यांनी तेव्हा बरेचदा सांगितलं होतं.हे सांगणं त्यांना सुध्दा कळलं होतं की नाही, हे आम्ही सातव्या वर्गातून आठव्या वर्गात उन्नत होईपर्यंत कळलं नाही. मात्र आम्ही गुरभक्त असल्यानं प्रश्नाचंउत्तर शोधलचं पाहिजे या शिकणुकीला कधीच विसरलो नाही.प्रश्न पडले की ते उचलायचे आणि त्यालाहाणून उत्तर पाडायचं हा आमचा शिरस्ता.
आता हे उत्तर चूक की बरोबर.हे इतिहासच ठरवणार.त्यामुळे उत्तरांच्या गुणवत्तेत आम्ही कधी गेलोनाही.त्यामुळेच कदाचित (असावं) आम्ही वर्षानुवर्षे पेपरमधील एकही प्रश्न अनुत्तरीत न ठेऊन देखीलकाठावरच उत्तीर्ण होत आलो.त्याचं कधी वाईट वाटलं नाही. कारण चूक की बरोबर हे पुढचा काळच ठरवतअसतो.काळाला आव्हान देणं मुर्खपणाचं असतं,असं ज्ञानेश्वरांनी म्हणूनच ठेवलय ना.
तर,मुद्दा असा की आम्ही पेपर वाचून दचकण्याच्या अनुषंगानं प्रश्नही उपस्थित केला आणि त्याचंउत्तरही देऊन टाकलं.
पेपरातील बातम्या बघून वाचून दचकायचं कशाला? ज्याला दचकायचं असेल त्याने पेपर न वाचताएकता कपूर यांच्या मालिका बघाव्यात आणि दचकत-बिचकत राहावं.कारण त्यांची निर्मिती त्याचसाठीश्रीमती एकताजी करत असाव्यात,अशी आमची स-श्रध्दा.म्हणूनच कदाचित दचकण्याच्या मनोसक्त आनंदउपभोगण्यासाठीच वर्षानुवर्षं त्यांच्या सास-बहू मालिका भगिनी मंडळ आवडीनं बघत असाव्यात, असंचआम्हाला वाटत आलं आहे.
000
आमच्या सौंना ,दचकण्यातही आनंद असतो,हे ठाऊक नसावं.कारण ,ती जेव्हा जेव्हा दचकून ओरडते, तेव्हा घरी किंवा दारी काहीतरी अघटित घडण्याची ती पूर्वघंटाच असते. तिचं दचकून ओरडणं हे त्याचसाठीअसावं, याचा स्वानुभाव मला वीस वर्षाचा संसार रेटल्यावर आला आहे.
पेपरात आलेली, एका महिलेचा गाडिखाली येऊन मृत्यू ही बातमी असो की जपानमध्ये झालेल्याभुकंपात 1000 मुलांचा मृत्यू असो या बातम्या वाचून,चलातच है, असं म्हणणारं आमचं मन मात्र 20 वर्षाच्या लग्नानंतरही बायकोच्या ओरडण्याला तसं (चलताच है) मानत नाही. त्यामुळे ती ओरडली की आधीआम्हाला बिचकायला आणि नंतर दचकायला होतं.तिचं कुंकू आडवं येत असल्यानं गचकण्याची स्टेजअद्यापतरी आलेली नाहीय..
आज तिच्या ओरडण्यानं पूर्वप्रथेनुसार सारं घडलं.(कदाचित तो दचकन्याचा अभिनय असावा.मात्र हेकोण सिध्द करणार?त्यामुळे आम्ही दचकलोच हेच सध्याचं ठाम वास्तव.)
अस्सच वर्तन करणं हे आमचं परमकर्तव्य सुध्दा ठरतं. कारण आम्ही तसं केलं नाही किंवा दाखवलंनाही तर सौला अपमान झाल्यासारखा वाटतो.याचा अनुभव प्रारंभीच आम्हास येऊन गेला आहे. दचकलोयअसं दाखवलं की ती ज्या कारणासाठी ओरडली ते आमच्या कानावर व्यवस्थित पोहचलय, याची ती नाम-मुद्रा असते. तिचं ओरडणं हे योग्य आणि वस्तुनिष्ट आणि या घराच्या म्हणजे मी ,माझी आई अर्थातचतिची सासू आणि माझे वडील अर्थातच तिचे सासरे आणि मुलगा यांच्या सर्वांगीण भल्यासाठीच असतं,अशी तिची ठाम समजूत.या समजुतीची शिकवण तिला होम सायन्स याविषयाच्या अभ्यासातून मिळालीअसावी,असं आम्हास बरेचदा वाटलं आहे. कारण तिच्या ओरडण्यानंतर दचकून किंवा दचकल्यासारखे दाखवून,तिला प्रतिसाद दिला की तिच्या चित्ती समाधान विलसतं.हे समाधान संतोषी मातेचं व्रत सुफळ होऊन तिचंदर्शन झाल्यास ज्या अत्त्युच्च श्रेणीच राहू शकतं, तसं असतं.त्यामुळे तिला प्रतिसाद दिला की, वटवटसावित्रीचं सुपर फास्ट एक्सप्रेसमध्ये रुपांतर होण्याची शक्यता मावलून वटवट सावित्रीला पॅसेंजरचा वेगमिळतो.ही बाब इतक्या वर्षांच्या अनुभवानं लक्षात आल्यानंतर, ती ओरडायला लागली की आम्ही कधीचवेळ दडवत नाही.तत्काळ तिच्या समोर उभा ठाकून,देवी आज्ञा किंवा काय चुकलं पामराचं,चूक भूल द्यावीघ्यावी,असे भाव चेहऱ्यावर आणून किंवा आणण्याचा प्रयत्न करीत नम्रतेनं उभा ठाकतो.(इतके नम्र आम्हीबॉससमोर सुध्दा होत नाही.)
000
2
आज सुध्दा क्षणाचाही विलंब न लावता आम्ही लगबगीनं तिच्याकडे जात म्हणालो,
काय झालं गं..
हे बघा हे, बघा हे बघा .. पेपरमधील बातमीकडे बोट दाखवित ती म्हणाली.
बघा बघा..तुम्ही पुरुषमंडळी आम्हा बायकांच्या नावे खडे फोडत असता ना, आता हे बघा..
अगं पण,काय बघा..
अहो,हे संशोधन बघा…परदेशात झालेलं..बायकांबद्यलचं संशोधन.
नवऱ्यावर उठता बसता,पूजा करताना,झोपताना ,स्वप्नात संशयच घेणं हा त्यांचा जन्मसिध्द अधिकारअसून तो वस्तुनिष्ठ ,खरा आणि आकडेवारीनिशी सिध्द झाल्याचं संशोधन आहे का? मी नम्रपणानं विचारलं.
हे बघा, हे बघा..असल्या शेलक्या कमेन्ट्स करण्याची हुषारी दाखवू नका.ती तुमच्यापेक्षा माझ्याकडेपाचपट अधिक आहे.
बरं बाबा,माझ्या मुखातून पुढे निघून गेलेल्या शब्दांना मागे बोलावतो आणि यापुढे हाराकिरी करायचीनाही अशी त्यांना दमदाटी करतो.मग तर झालं समाधान.
मी सौंना म्हणालो.तिच्या चेहऱ्यावर समाधानाची अमूल साय उमटली. ती पुन्हा पेपरमधील बातमीकडेअंगुलीनिर्देश करत आम्हाला सांगू लागली..
आमच्या ज्या गोष्टी बद्यल तुम्ही नाक मुरडत असता,ज्याला तुम्ही टाइमपास म्हणता,वेळेचा अपव्ययम्हणता,बिनकामाचा म्हणता,यूसलेस म्हणता ,त्याची व्हॅल्यू किती मोठी आणि महाप्रचंड आहे तेबघा..बघा..सौ.ने अतीउत्साहात आम्हास सांगितलं.
अगं,नेमकं काय बघा..बघा,एव्हढच सांगते आहेस.कुठे बघा, हे तू सांगत नाहीसच ना..मी तिच्याउत्साहाला टाचणी लावत उद्गारलो.तेव्हा पेपरच्या पृष्ठ क्रमांक तीनवर पहिल्याच कॉलममध्ये असलेल्याबातमीकडे तिने माझा लक्षवेध केला .
डच देशातल्या थोर शास्त्रज्ञांनी हे संशोधन करुन आमच्यावर फार उपकार केलेत हो.
कसल्या तरी संशोधनाची ती बातमी असल्याचं माझ्या लक्षात आलं.
बायका-पुरुषांच्या बाबत आलतू-फालतू संशोधन कार्यात तिकडची संशोधक मंडळी कायम गुंतलेलीअसतात.विशेषत:समाजशास्त्रात पीएचडी सारखी पदवी घेतलेल्यांना ते शास्त्रज्ञ झाल्याचा भास होतो.त्याभासाच्या गुंत्यात स्वत:ला नादवत आणि गुंगवत अशा संशोधनास ते जन्मास घालत बसतात. विषय सुध्दाकसे,तर,बायकोस कह्यात ठेवण्यासाठी सर्वाधिक प्रभावी ठरणारा मुद्दा,बायकांना मिशी असणारा पुरुष अधिकअट्रॅक्ट कां करतो? विकेंडला डेटिंगला जाणारे किती प्रेमीयुगूल रिलेशिनशिपमध्ये राहतात? पुरुष बॉसलाकोणत्या रंगांच्या स्कर्ट घातलेल्या सेक्रेटरी आवडतात ?महिला बॉसला पुरुष सहकाऱ्यांनी लावलेल्या कोणत्यागंधाचा डिओ आवडतो ? वगैरे वगैरे.
असल्या (आमच्या अल्पबुध्दीमते बकवास-बेकार-बेसूर-बोगस-बोअर-बबेबेबोबो)संशोधनासाठी पाश्चिमात्यदेशातील विद्यापीठ अनुदान आयोगाकडे भरपूर शिल्लक निधी राहत असावा.त्यामुळे अशा (बबेबेबोबो) संशोधन कार्याला प्रोत्साहन दिलं जातं असावं .शिवाय पाश्चिमात्य देशातील समाजशास्त्र शाखेच्याअभ्यासक्रमांना कुणीही जात नसल्याने,रिकाम्या झालेल्या प्राध्यापक कम डॉक्टरेट होल्डर संशोधकांना (खाली-पिली )बसून ठेवण्याऐवजी (बबेबेबोबो) संशोधन कार्यास त्यांनी वाहून देण्याची जाण्याची प्रथा आणि परंपराअसली पाहिजे,असं आमचं ठाम मत झालं आहे.
000
3
आम्ही आमच्या ठाम मताच्या विचारचक्रातून बाहेर पडून सौ.ला लक्षपूर्वक ऐकू लागलो.
सौ. ला हे संशोधन लय भारी वाटल्यानेच ती इतका वेळ त्यात गुंतली होती. हे स्पष्टचहोतं.माहेरच्या फोनमध्ये सुध्दा विशिष्ट कालावधीनंतर ती जांभया द्यायला सुरुवात करते, या पार्श्वभूमिवर तिचाया बातमीमध्ये इतका वेळ इंटरेस्ट इतका टिकावा, ही बाब ठळकपणे अधोरेखित करणं आम्ही आमचंकर्तव्यच समजतो.
या बातमीचं पारायण केल्यानंतर सौ.चं विश्लेषण असं होतं की,
पुरुष मंडळी बायकांच्या गॉसिपवर कुजक आणि कुत्सितपणे नाव-बोटं ठेवतात. त्याला कुचाळक्याकरणं असं विश्लेषण लावतात. त्याला टाइमपास असं म्हणतात ना..
हे चूक असल्याचा केंद्र सरकारचा किंवा राज्य सरकारचा किंवा महिला आथिर्क विकास मंडळ आणिमाहिला आयोगाचा अध्यादेश अद्याप निघाला नाही.त्यामुळे ते खरच असलं पाहिजे.आम्ही गमतीने तारे तोडले.
महाशय, तुमच्या शासनाच्या अध्यादेशापेक्षा या शास्त्रज्ञांच्या शोधाची बातमी महत्वाची.
या बातमीनं बायकांच्या गॉसिपला, गणपतीच्या अथर्वशीर्षाचा दर्जा दिला की काय? आम्ही गमतीनंग्रह तोडले.
उगाच इकडचं बोट तिकडे लावू नका.ते तुम्हाला जमत नाही.(सौ.च्या मते हे तिचं आमच्याबद्दलचंअनुभवाचं वास्तव. सरकारी माणसाला इकडचं बोट तिकडं लावायला जमत नाही, असं समजणं हा मोठ्ठाचअज्ञानीपणा आणि मठ्ठपणा.नाही का?अज्ञानाच्या अंधारातच सुखाचा प्रकाश दडलेला असतो..हा हा..)
बरं बाई, गॉसिपिंगच्या बाबत आमची मतं , आमची धारणा खोटी निघाली ना..वा वा.. धन्यआहे त्या शास्त्रज्ञांची .जगात अनंत विषय पडले असताना,लिबियाची अर्थव्यवस्था बुडित निघालीअसताना,रब्बानी मॅडम प्रेमात बुडालेल्या असताना,रस्ते खड्यात जात असताना,पुतिन साहेबांची झोप उडालीअसताना या शास्त्रज्ञांना अशा विषयावर संशोधन करावं वाटावं,याचा अर्थ डच संशोधकांना आता काहीचकाम उरलेलं दिसत नाही.. यावर गंभिर विचार करावा लागेल.आम्ही एका दमात बोलून गेलो. त्यातलंबरचसं संपादकीय इशाऱ्यासारखं होतं हे लगेच आमच्या लक्षात आलं. पण अर्जुनाच्या धनुष्यातून निघालेलाबाण आणि संपादकाच्या लेखनीतून उतरलेले शब्द हे कधीच परत येत नाहीत,तसंच आमचं झाल्यानं जिभचावून मोकळा झालो. बायकोला मात्र संपादकीय इशारा बरोबर लक्षात येऊन ती गरजली.
तुम्ही गंभिर विचार करणार म्हणजे काय करणार ?डच राष्ट्रपतींना सांगणार की काय?तुम्हाला तुमच्यावार्डातला नगरसेवक ओळखत नाही. बाजूला असलेला किराणा दुकानदार ओळखत नाही. तुमच्या कपड्यांचीइस्त्री करणारा प्रेसवाला ओळखत नाही, तर डच राष्ट्रपती कुठून आले ओळखायला?
बायकोच्या बोलण्यात पुरेपूर खवचट आणि खऊटपणा भरला होता.
एका अर्थी तिचं म्हणणं खरचं होतं.त्यामुळे तिचा खवचटपणा माझ्या नाकर्तेपणावर कथ्थक ते बॅले डान्सकरण्याआधी आम्ही शरणागती पत्करली. तिच्या हातातला पेपर घेतला. डच शास्त्रज्ञांच्या संशोधनाची बातमीमनोभावे वाचून काढली. बातमी वाचताच आम्ही सुध्दा बायको इतकच मोहरुन गेलो, आणि जोराने ओरडलोबघा बघा ..बघा..
000
4
अहो,तुम्ही कशाला म्हणता ,बघा.बघा .बायको न दचकता माझ्यावर खेकसली.
मी म्हणाले, त्याची खात्री पटली ना.
पटणारच..कारण आता आम्ही सुध्दा या संशोधनाचा आधार घेऊ शकतो..
तो कसा..
तो असा की ,आमचे साहेब ,तुम्ही सत्तत गॉसिप करत बसता किंवा फिरत राहता. दिवसभर अशाकुचाळक्या करण्याऐवजी ऑफिसचं काम केलं तर बरं होईल.चार फाइली इकडून तिकडे जातील. असंबोलून आम्हाला दमदाटी करतात, ते तरी यापुढे थांबेल.
म्हणजे ऑफिस मध्ये तुम्ही सुध्दा आम्ही बायका जे घरी करतो तेच करता का?सौ.ने तिचा सिक्थसेन्स जागृत करीत विचारलं..
ते महत्वाचं नाही. महत्वाचं हे संशोधन..गॉसिप म्हणजे पॉझिटिव्ह थिंकिंग असतं असं हे संशोधनसांगतं ना..हे आमच्या साहेबांना ठणकावून आम्हा सांगता येईल आता.
तेच मी म्हणत होते की बघा..बायका दुपारी घरी गॉसिपिंग करतात असं तुम्हाला आणि इतरनवरोबांना जे वाटतं नि त्यावरुन उठता बसता तुम्ही नाव बोटं ठेवता.हिडिस-फिडिस करता,फिदीफिदी हसतपानउतारा करता ते किती गल्लत असल्याचं लक्षात आलय ना तुमचं.डच संशोधकांच संशोधन हेच सांगतं नाकी गॉसिपिंग मुळे पॉझिटिव्ह तरंग इकडून तिकडे जातात.हे तरंग निव्वळ असे तसेच जात नाहीत तर एकदमस्ट्राँगली प्रवास करतात. या स्ट्राँग तरंगामुळे पुरुषांचा बंधुभाव आणि महिलांचा भगिनीभाव वृध्दींगतहोतो.परस्परातील नाते बंध दृढ होतात. एकमेकांची मनं मोकळी होतात.त्यात पारदर्शकता येतं. मनातलंजळमट निघून जातात. वन्स ऍ़पान अ टाइम गंगा नदी शुध्द आणि स्वच्छ होती, तेव्हा सारखंच शुध्दत्वआणि स्वच्छत्व या नातेबंधात येतं.. हे सर्व घडतं त्यामुळे प्रॉडक्टव्हिटी वाढते..म्हणजेच कार्यक्षमतावाढते.बायका घरी इतकं मरमर काम कां करु शकतात हे आता तरी लक्षात येतय ना तुमच्या..
मग आलच की माझ्या लक्षात ..मी तर आता आमच्या कर्मचारी संघटनेच्या मार्फत गॉसिपिंगकरण्यासाठी दोन तासांचा अधिकृत वेळच साहेबांनी द्यावा अशी मागणी करणारं पत्रक काढायचंठरवलय..त्यांना आमची कार्यक्षमता वाढायला हवी आहे ना..मग ऑफिशिएली गॉसिपिंगची परवानगी हवीचआता..कसं वाटतय तुला माझी कल्पना..
झक्कास, तुम्हाला जमलं नाही तर मला सांगा..महिला मंडळांचे निवदेन धाडते तुमच्या साहेबांना, बायको हसत म्हणाली..
000
5
सौभाग्यवतिंनी डच संशोधकांचं संशोधन फार मनावर घेतलं.तिने सोसायटीच्या महिलांना एकत्रकरुन,गॉसिपिंग-अ वे टू हेल्थी-वेल्थी-हॅप्पी लाईफ सोसायटी,या सहकारी संस्थेची स्थापना केली.संस्थेचीनोंदणीही करुन टाकली.
या सहकारी संस्थेच्या पहिल्याच सर्वसाधारण बैठकित घेतलेला महत्वाचा ठराव होता – गॉसिपिंगविरोधी कृती दलाची स्थापना.रॅपिड ऍ़क्शन फोर्सच्या धर्तीवर हा दल स्थापन्याचं ठरविण्यात आलं.गॉसिपिंगकरते म्हणून जर एखाद्या महिलेला कुणी (म्हणजेच पुरुष वा महिलासुध्दा) छेडछाड करत असल्याची तक्रारआल्यास त्याला किंवा तिला आर या पार करण्यासाठी सर्व प्रकारचं साहाय्य म्हणजेच शारीरिक मारामारी(उदा-लगाव बुक्की ते धक्काबुक्की वगैरे..) ते बौध्दिक मारामारी(उदा-कोर्ट कचेरी/वृत्तपत्रीय निवदनंवगैरे..)देणारी यंत्रणा ,असं या दलाचं स्वरुप ठरविण्यात आलं. वेगवेगळ्या कार्यालयांमये गॉसिपिंगकरणाऱ्यांना प्रोत्साहन देणाऱ्या स्किम्स सरकारने आणि खाजगी आस्थापनांनी राबविण्याची मागणी संस्थेनंराज्यशासनाकडे आणि टाटा व रिलायन्स (मुकेश)आणि रिलायन्स (अनिल) या कार्पोरेट्सकडे नोंदवली. इकडेहिन्दुस्थानात कुणालाच हे जर जमत नसेल तर थेट अमेरिकेच्या सरकारला यात मध्यस्थी करण्यासाठीबोलवण्याचा विचार केला केला जाईल,असं उपकलम या ठरावाच्या खाली जोडण्यात आलं. डचसंशोधकांच्या संशोधानाचा आदर राखण्यासाठी अमेरिकेचे सरकार आणि संयुक्त राष्ट्र संघटना नक्कीच आपल्यापाठिशी ठामपणे उभे राहतील अशी खात्री सुध्दा या उपकलमानंतर येणाऱ्या कंसात नमूद केली गेली.
या सहकारी संस्थेच्या आंतरराष्ट्रीय चॅप्टरची स्थापनाही विनाविलंब केली गेली.त्याच्या समन्वयपदी सौ. मिशेल बराका ओबामा यांची नियुक्ती केल्याची घोषणा आमच्या सौ.ने पत्रकारपरिषदेत केली. सौ.मिशेलओबामा यांनी हे समन्वयक पद स्वीकारल्याचं पत्र येण्याची वाट सध्या बघितली जात आहे.एकदाचं सौ. मिशेल यांनी होकार दिला की या सहकारी संस्थेचा पहिला दौरा वाशिंग्टन येथे काढण्याचं ठरविण्यातहीआलय.या दौऱ्यासाठी श्रीमती गौरी शाहरुख खान या (चैन्नई एक्स्प्रसेस ओव्हरफ्लो झाल्यानं) नक्किचअर्थसाहाय्य करतील याची खात्रीच नव्हे तर ठाम विश्वास या सहकारी संस्थेच्या सदस्यांना वाटतोआहे.त्यांच्याकडून नकार आल्यास पर्याय म्हणून सौ.नीता अंबाणी यांच्याकडे अप्रोच होण्याचही ठरवण्यातआलं आहे.बहेनजीं,अम्माजी आणि कोलकता ते प्रभादेवी दिदींचा आशीर्वाद कसा मिळवायचा याचही प्लॅनिंगझाले आहे.एकूण सगळी फर्स्टक्लास तयारी झाली आहे.या मोहिमेला अधिक गती मिळावी म्हणून संस्थेनेगॉसिंपिंग क्वीन ऍ़ण्ड किंग या स्पर्धेचं आयोजन करण्याचही निश्चित केलय. जी क्विन आणि जो किंग यास्पर्धेत जिंकतील त्यांना संस्थेच्या वतिनं डच शास्त्रज्ञांकडे गॉसिपिंगचे ऍ़डव्हान्स्ड ट्रेनिंग घेण्यासाठीपाठवण्याचाही निर्णय घेतला गेलाय.
000
6
सौ.मिशेल वहिनींना अधिकृतरित्या संस्थेच्या आंतरराष्ट्रीय चॅप्टरचे समन्वयकपद नेमण्याचं जे पत्रपाठविण्यात आलं होतं, ते त्यांच्या कार्यालयात मिळाल्याची पोच येताच,ही स्वीकृतीची पावती म्हणजेच ,सौमिशेल यांचा अधिकृत होकार असं समजलं सहकारी संस्थेत समजलं गेलं.संस्था सदस्यांच्या लक्षात हीगफलत लक्षात आली असावी किंवा नसावी पण सदस्यांनी दिवाळी-दसरा आणि ख्रिसमस एकत्रच साजराकेला.सध्यस्थितीत या समितिचे सर्वाधिक सदस्य आमच्याच सोसायटीतले असल्याने हे सण आमच्यासोसायटीत दणक्यात झाले.नवऱ्यांच्या खिशाला मोठे भगदाड पडले.हे सांगणे न लगे.पण मोठ्या कार्यातअशा छोट्या छोटया गोष्टींकडे लक्ष द्यायचं नसतं.यावर आमच्या सौ. नि आम्हास बौध्दिक दिलं.एकदावाशिंग्टन दौरा झाला की,आंतरराष्ट्रीय नाणे निधी फंडाचा पाऊसच संस्थेच्या अकौंटमध्ये पाडेल, ही बाब तिनेबिंबवण्याचा प्रयत्न केला. समजा तसे झालेच नाही तर मिशेल वहिनी ओबामा इंटरनॅशनल वूमेन्स चॅरिटीफंडातून संस्थेच्या कार्यासाठी काहीशे लाख डॉलर्सचा चेक फाडतील याची खात्री बाळगण्याचंही तिने सांगितलं.
000
तिच्या सांगण्याला दुजोरा देण्यावाचून दुसरा पर्यायच आमच्यापुढे उरला नव्हता.
0000
सुरेश वांदिले