टीव्हीवरील कार्यक्रम बघण्याच्या बाबत तेजोमयीच्या घरी तिघांच्या वेगवेगळया आवडी होत्या. बाबांना बातम्यांचे कार्यक्रम आणि इंग्रजी चित्रपट बघायला आवडत. आईला हिंदी आणि मराठीतील मालिका बघायला आवडे. हिंदी आणि मराठी मालिका कधी बघायच्या याचं वेळापत्रक तिचं ठरलेलं असायचं. तेजोमयीला पोगो, डिस्ने अशी मुलांसाठी असलेली चॅनल्स आवडायची. बराच वेळ ही मंडळी एकटक काय बघत असावित असा प्रश्न अलेक्झांडरला पडत असावा. मात्र त्याच्या प्रश्नाचे उत्तर मिळण्याची शक्यता नसल्याने हे तिघेही जेव्हा टीव्ही बघत तेव्हा अलेक्झांडरही त्यांच्यासोबत बसून टीव्हीवरील पडद्यांवरची चित्रे उत्सुकतेनं बघायचा. पण त्याला लगेच याचा कंटाळा येई. मग स्वारी हळूनच ताणून देई. मात्र तेजोमयी जेव्हा कधी टॉम ॲण्ड जेरीचं कार्टून बघयाची तेव्हा मात्र तो एकटक बघायचा. या कार्टून मधील स्पाइक द डॉगी आला की हा भुंकायला लागायचा. मात्र मिकी माऊस मधील प्लुटो द डॉगी दिसला की अलेक्झांडरला आनंद होऊन टुनदिशी एकतरी उडी मारी. स्पाईक रागीट असल्याने व तो टॉम आणि जेरी दोघांना त्रास देत असल्याने आवडत नसावा आणि प्लुटो प्रेमळ व सतत आनंदी असल्याने अलेक्झांडरला आवडत असावा. अशी तेजोमयीनं समजूत करुन घेतली. बरोबर ना रे माझं, असं एकदा तिने अलेक्झांडरला विचारुनही घेतलं. त्यानेही होकारदर्शक मान आणि शेपटी हलवली.
आईला आवडणाऱ्या मालिका आणि बाबांना आवडणारे चित्रपट तेजोमयी कधीतरी बघायची.त्यामुळे हे बघ, ते बघ असा आई-बाबांचा आग्रह नसे. मात्र गेल्या काही दिवसांपासून तेजोमयीस, अहिल्या मालिका आवडायला लागली होती. आई आणि बाबा ही मालिका बघत असत. एकदा सहज तेजोमयी या मालिकेच्या वेळी डोकावली. तेव्हा या मालिकेतील अहिल्या तिला खूप आवडली. त्या दिवसांपासून ती ही मालिका न चुकता बघू लागली. तेजोमयीसोबत अलेक्झांडरही मालिका बघायला लागला.
ही मालिका लागली की हातातील सगळी कामं सोडून किंवा अभ्यास सोडून तेजोमयी टीव्हीकडे धाव घ्यायची. एकदा तिला बाबा गमतिने म्हणाले, अगं ही लहान मुलांची मालिका नाहीय बरं..या प्रश्नाचं काय उत्तर द्यावं हे न कळल्याने तेजोमयीने अलेक्झांडरकडे बघितलं. दारात कुणीतरी आलं असं समजून अलेक्झांडरने दाराकडे बघितलं. बाबा आणि आई खुदकन हसले. दारात कुणीच नाही बघून अलेक्झांडर हिरमुसला. बाबा आणि आई आपल्यावरच हसल्याचं लक्षात आल्यानं, असे कसे आपण बावळट बुवा, अशी मुद्रा धारण करुन तेजोमयीजवळ येऊन बसला. तेजोमयी टक लावून अहिल्या बघत होती.
इतकं काय तेजोमयीस आवडण्यासारखं बरं या मालिकेत, असा प्रश्न आईच्या मनात आला.तिने तो तेजोमयीस विचारालाच,एके दिवशी.
अगं,अहिलेल्या सतत किती प्रश्न पडतात ना..तेजोमयी म्हणाली.
म्हणून तुला अहिल्या आवडते की काय?
हो ना गं. मला कां तिच्याएवढे प्रश्न पडत नाहीत, असं सारखं वाटतं. समजा अहिल्येला इतके प्रश्न पडलेच नसते तर..काय झालं असतं आई..
तर त्या पुण्यश्लोक अहिल्याबाई होळकर झाल्या नसत्या. बाबांनी तेजोमयीच्या प्रश्नाचं उत्तर दिलं.
म्हणजे हो काय बाबा,तेजोमयी म्हणाली.
अगं लहानग्या अहिलेल्या प्रश्न पडत गेल्याने त्यांची उत्तरही ती शोधत राहिली. या शोधातून तिला नवे ज्ञान मिळाले. नवी माहिती मिळाली. इतरांना विचार करायला बाध्य केले. अहिल्येच्या प्रश्नांनी चुकीच्या प्रथा-पंरपरेविषयी मोठ्यांना विचार करावा लागला.
याचा अर्थ प्रश्नांमध्ये मोठीच शक्ती असते म्हणायची..तेजोमयीनं विचारलं.
अगदी बरोबर..ज्याला प्रश्न पडतात, तो त्यांची उत्तरं मिळवण्याचा प्रयत्न करतो. या प्रयत्नांमधून तो प्रगती साधत जातो. म्हणून तुलासुध्दा प्रश्न पडले पाहिजेत. बाबा तेजोमयीकडे बघून म्हणाले.
पण बाबा, अहिलेल्या पडलेल्या प्रश्नांची उत्तरं मोठे सुभेदार मल्हारराव आणि तिचे आईबाबा देत, तुम्हीपण माझ्या प्रश्नांची उत्तरं द्याल ना.. तेजोमयीच्या या प्रश्नानं आपली विकेट गेल्याचं लक्षात येताच, आई बाबा दोघांनी स्मित केलं, आणि ते अहिल्येच्या प्रश्नांमध्ये गुंग झाले.
०००